دوسین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی طب
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۵: خط ۳۵:
== روش و دوز مصرف دوسین ==
== روش و دوز مصرف دوسین ==
دستور کلی استفاده از دوسین این است که هر ۲۴ ساعت یک قاشق مرباخوری خورده شود؛ اما در صورت شدت مریضی، می‌توان میزان استفاده را به هر ۱۲ ساعت یا هر ۸ ساعت افزایش داد.<blockquote>'''منع مصرف''': مصرف دوسین در برخی مزاج‌ها عوارض زیادی مانند [[بی‌خوابی]] و یا [[فشار خون]] بالا ایجاد می‌کند؛ بنابراین نباید این ترکیب دارویی را بدون مشورت با پزشک طبّ سنتی مصرف کرد.</blockquote>
دستور کلی استفاده از دوسین این است که هر ۲۴ ساعت یک قاشق مرباخوری خورده شود؛ اما در صورت شدت مریضی، می‌توان میزان استفاده را به هر ۱۲ ساعت یا هر ۸ ساعت افزایش داد.<blockquote>'''منع مصرف''': مصرف دوسین در برخی مزاج‌ها عوارض زیادی مانند [[بی‌خوابی]] و یا [[فشار خون]] بالا ایجاد می‌کند؛ بنابراین نباید این ترکیب دارویی را بدون مشورت با پزشک طبّ سنتی مصرف کرد.</blockquote>
[[رده:داروهای ترکیبی]]
[[رده:سیستم ایمنی بدن]]
[[رده:سیستم ایمنی بدن]]
[[رده:داروهای مرکبه]]

نسخهٔ ‏۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۲۸

دوسین واژه‌ای است ترکیبی که سینِ اول آن به سیاه‌دانه و سینِ دوم آن به عسل اشاره دارد.

خواص دوسین

دوسین ترکیبی از سیاه دانه و عسل

طرز تهیه دوسین

ترکیبات مقدار
سیاه‌دانه ۱ واحد
عسل ۳ واحد

یک واحد سیاه‌دانه نیم‌کوب یا پودرشده (کوبیده یا آسیاب‌شده) + سه واحد عسل؛ مثلاً ۱۰۰ گرم سیاه‌دانه در ۳۰۰ گرم عسل یا یک قاشق سیاه‌دانه با سه قاشق عسل.

نکته: هنگامی که سیاه‌دانه کوبیده یا پودر شود، در معرض هوای آزاد به‌سرعت فاسد می‌شود؛ لذا باید بلافاصله با عسل مخلوط شود.

روش و دوز مصرف دوسین

دستور کلی استفاده از دوسین این است که هر ۲۴ ساعت یک قاشق مرباخوری خورده شود؛ اما در صورت شدت مریضی، می‌توان میزان استفاده را به هر ۱۲ ساعت یا هر ۸ ساعت افزایش داد.

منع مصرف: مصرف دوسین در برخی مزاج‌ها عوارض زیادی مانند بی‌خوابی و یا فشار خون بالا ایجاد می‌کند؛ بنابراین نباید این ترکیب دارویی را بدون مشورت با پزشک طبّ سنتی مصرف کرد.